نگارگری

تجربه ای بهاری در یک روز پاییزی

پاییز هرچند رنگین کمان رنگها و آرزوهاست و پرسه زدن زیر باران زلالش ،روح را پاکیزه می کند اما برگریزانش،نشانه خزان و میرایی زودهنگام زیبایی هایی ست که تلخکامی جان را در پی دارد.
"هنر" اما اکسیر و کیمیایی است که می تواند از ترنم بادهای خزان زای پاییزی ،بهاری بیافریند که شکوفه هایش معطر و روح فزاست و "هنرمند" آفرینشگر احیاگری است که با اعجاز نگاه و اندیشه اش ،مرده ای زنده می کند و روح سرکشی را به سکینه آرامش می رساند.
" نگارگری" هنری زرین فام و سیمین نام در میان هنرهای هشتگانه است.
ظرافت قلم در این هنرگوهرین بازتابی از لطافت طبع و طداوت روح هنرمند است و دقایق خط و رنگ در پهنه بوم بی جان  ،چونان نسیم حیاتبخشی است که دریافتهاو تجربه های عینی و تجردات ذهنی را به تهیج و تحرک و جانبخشی وامی دارد.
چنین تاثیری بی گمان برآمده از زایش های فطری خدادادی است تا همنوعان، آفریدگار را در آفریده های آفریده خویش به تماشا بنشینند و تسبیح کنند و تبارک الله گویند.
هنرمندی که از تجسد وهمناک خط ها و سیاهه ها،منظومه سپید ودرخشنده ای از مضامین و مفاهیم عالی انسانی را بنا می کندودر معماری ذوقش،ذهنها را شیفته خویش می سازد ؛او امانت داری است که جلوه هایی ازجمال جمیل الهی را در فضای زمان تکثیرمی کند.
احاطه بر لحظه های زندگی و کشف آنات و لحظه های بدیع و تکرار ناپذیر حیات و دمسازی با تنهایی خودخواسته- که ثمره آن خودساختگی و بلوغ شهودی است'- ؛منشوری است که هر هنرصاحبدل می کوشد بدان آراسته باشد وپیوسته در استمرارآن بکوشد تا جوهره حکمت برلوح وجودش نقش پذیرد ودر قاب هنر مانایی یابد.
"نمایشگاه نگارگری حوض خانه نقاشی"؛گنجینه نفیس از کمالات ظهوریافته هنرمندی است که غواصی در دریای ژرفناک آفریده هایش ،هنری دیگر می خواهد.
رها شدن در افسونگری افسانه های ذهنی اش ، توام با آرامشی از جنس طغیان فهم است.
وقتی چشم در چشم نگارینه های این نمایشکده دوخته می شود "آرزوی خیال"  ناخودآگاه به آدمی"اعجاز خلوت گزینی را تلقین می کند.
وقتی با"دلیل شادی"،"میوه زندگی" "درشوق رهایی" تمنا می شود؛"فصل رویا"می شکفد.
آنگاه که "درحسرت برجای مانده"،"آواز وصل" به یاد"شکوه بهار"دمساز می شود؛چون "مجنون در بیابان"نگاه نگار"با"مشق خیال"قلمی می گردد.
آنگاه که "راز گل سرخ"در  "حوض موسیقی" ،پرده ای  از ادراک را می نوازد؛ حکمت شکوفه می زند.
و من امروزدر برگریزان پاییز از خانه تاریخی و باشکوه عامری ها؛جادوی  هنر را درنگارینه های هنرمندی دیدم که در اندیشه مانایی عمارت  تاریخ و فرهنگ  ایرانی بود.
۶ آبان ماه۹۸/میثم نمکی/به بهانه بازدید از نمایشگاه نگارگری  حوض نقاشی